21 dni dodatkowego urlopu w roku. Czy tylko nauczyciele mają prawo do urlopu dla poratowania zdrowia

Kwestie urlopu zdrowotnego regulują przepisy branżowe – to dla wybranych branż – oraz ustawy o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych – tu z kolei znaczenia nie ma branża, w której pracuje osoba mająca takie uprawnienia, ale jej status zdrowotny.

Komu przysługuje dodatkowy urlop zdrowotny

Oprócz nauczycieli przepisy branżowe dają prawo do dodatkowego urlopu zdrowotnego sędziom i prokuratorom, górnikom oraz strażakom zatrudnionym w strukturach Państwowej Straży Pożarnej.

Takie uprawnienie niezależne od branży mają wszyscy pracownicy będący osobami niepełnosprawnymi. Ich uprawnienia reguluje ustawa z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Zgodnie z jej treścią osoba o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ma prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, nie częściej niż raz w roku oraz w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy.

Jednak trzeba pamiętać, że 21 dni to łączny w roku wymiar urlopu zdrowotnego. Gdy więc turnus rehabilitacyjny trwał 21 dni, pracownik nie może już wnioskować o płatny urlop na podstawie tego przepisu gdy musi wykonać zabiegi lecznicze w czasie godzin pracy itp.

Czy pracodawca musi udzielić dodatkowego urlopu zdrowotnego

W przypadku osób o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności pracodawca musi udzielić urlopu zdrowotnego, ale spełnione powinny być pewne warunki.

Przede wszystkim na taki turnus rehabilitacyjny powinien pracownika skierować lekarzi pracownik ubiegający się o dodatkowy urlop zdrowotny musi takie skierowanie pracodawcy przekazać.

Przepisy ustawy nie są jednak precyzyjne. Nakazują pracodawcy udzielnie w takiej sytuacji urlopu zdrowotnego, ale na pracownika nakładają obowiązek wystąpienia o urlop w takim terminie, który nie zakłóci toku pracy w zakładzie.
Takie sformułowanie przepisu sprawia, że pracodawca może dość arbitralnie uzasadnić odmowę udzielenia urlopu w terminie wskazanym przez pracownika, zwłaszcza gdy skierowanie ma bardzo szybki termin realizacji.

W praktyce jednak sądy nie dają pracodawcom w tej kwestii zbyt daleko idącego manewru i przy odmowie udzielenia urlopu zdrowotnego we wskazanym przez pracownika terminie stają po stronie pracowników.

Za urlop zdrowotny pracownikowi, któremu taki urlop przysługuje należy się wynagrodzenie wyliczane według takich samych zasad według których wylicza się ekwiwalent za urlop. Pracodawca powinien je wypłacić gdy pracownik przedstawi mu zaświadczenie o pobycie na turnusie rehabilitacyjnym wystawione przez zakład leczniczy.   [email protected]) fot. wojtke/pixabay/Freepik  © Materiał chroniony prawem autorskim